Ilaw (Haiku)

Laging mag-isa

Dilim ay kinakapa

Nais ay saya

Hindi makuha

Hinahangad na tuwa

Bakit nga kaya

Biglang nasilaw

Pag-ibig ay natanglaw

Sana ay ikaw

Puso’y sumigaw

Tuwa’y nangingibabaw

Ama’y ang ilaw

Read More

Ang Kahalagahan ng Ehersisyo Sa Ating Kalusugan

Gusto mo bang magkaroon ng magandang pangangatawan at mabuting kalusugan? Ano nga ba ang mga dapat nating gawin upang makaiwas sa iba’t-ibang sakit at nang saganoon tayo ay manatiling malakas at masigla.

Sa panahon ngayon, bata man o matanda, hindi lang ang panlabas na anyo ang nabibigyang diin ng lipunan kasama narin ang pagiging malusog sabi nga, mahalaga ang pagiging maganda sa loob at labas kaya naman para makamtan ito dapat nating malaman na ang pageehersisyo at paglilibang ay mayroong malaking bahagi sa pagsasaayos at pagpapasigla ng ating katawan at kalusugan. Ngayon, anu-ano nga ba talaga ang kahalagahan nito? Ang pageehersisyo araw-araw o kahit tatlong beses sa isang lingo ay nakatutulong sa pagpapaunlad ng ating resistensya at maari ring makapagligtas na anumang sakit. Maaring maglakad ng 20-40 minuto sa isang araw, maari ring magbisikleta, sumayaw, tumakbo o kahit anong ehersisyo na iyong nakasanayan.

Ang mga simlpeng gawaing ito ay nakapagpapalakas ng puso. Ang puso ay isang kalamnan at tulad ng ibang kalamnan pag ito’y nahaharap sa pageensayo’t ehersisyo ito’y lumalakas. Ang pagpapalakas ng puso ay nakatutulong sa pag-iwas ng sakit tulad reuma sa puso, pagtaas ng presyon at iba pa. Bukod pa rito nakatutulong din ito sa pagbabawas ng kolesterol sa mga malalaki at maliliit na ugat, nakapagpapatibay ng baga, nakababawas sa antas ng asukal sa ating dugo, nakapapapatatag ng buto at maaaring makaiwas sa osteoporosis o pagkakuba. Nakokontrol din nito ang ating timbang, kung ikaw ay sobra sa timbang, inaanyayahan kang magehersisyo upang maging balanse ang pangangatawan. Ang regular nga na pageehersisyo ay nakapagbibigay sa tao ng enerhiya, nagiging mas malakas ang isang tao at maliksi. Sinasabi ring nakadadagdag ng emosyonal na kagalingan sapagkat karamihan ng mga gumagawa nito ay nakararamdam ng pagiging kalmado at payapa.

Sa makatuwid, mahalaga ang pageehersisyo upang ang kalusugan ng katawan ay mapagingatan. Tamang ehersisyo at pagkain tulad ng gulay, prutas, gatas at iba pa isama mo narin ang sapat na tulog at pahinga.

Pangalagaan ang kalusugan sapagkat ito ay an gating kayamanan. Para sa mga kabataan, inyo nang simulan!  

Read More

AND I FINALLY LEARNED HOW TO FLY - First year college experience

KATAS NA MAKAPAGTATANGGAL NG UHAW SA AKING MUNDONG MAPANLAW TANGING KAILANGAN AY IKAW.Sa panahon ngayon, uhaw na nga tayo. Tigang na nga e, OO SA KAALAMAN. Nanunuyot na yung utak na'tin. Para sa'an nga ba kaya tao pumapasok sa eskwelahan? Para matuto at sa palagay ko yung magkaroon ng masaya at mabubuting kaibigan ay bonus na lamang...kumbaga pagbumili ka ng isang produkto eh may additional free item ka pero hindi sa pagkakaroon ng kaibigan ang punto ko, kinuha ko lang ang attensyon nyo. Sige sisimulan ko na.

Kanina, mga alas nuebe ng umaga...nakakita ako ng lalaking nage-enroll kasama nya lang naman ang buong pamilya nya, si nanay, si tatay at si ate. Nakakatuwa napaka supportive. Natatandaan ko noon sobrang excited ako na magcollege. Ganadong ganado. "This is it! Im gonna reach my dreaaaams!" Gusto kong maging mamamahayag eh. Sobra. Ako yung tao na uhaw sa kaalaman. I really love learning. Sa paglipas ng ilang linggo napapansin ko na yung ibang professors. Yung iba. Di ko nilalahat. Traditional. Yung tipong lahat na lang e iaasa sa libro. Alam kong importante ang libro kaya nga meron ako e pero kung ipapabasa mo lang samin at magbibigay ka nang pagsusulit edi sana drinop ko na lang ang subject mo o di kaya umuwi sa bahay at gamitin ang isang araw sa pagbabasa ng libro. AYOS! ILANG LIBO NGA ULIY PER UNIT ANG BINABAYAD KO? Meron ding matatanda, yung tipong isang tulak na lang dedlaks na (wag naman sana)...yung kinakailangan ng mag mikropono. Pero sige, madami kang matututunan sa mga matatanda. Marahil nga sila'y dalubhasa. Yung iba epektibo pa yung iba e napaglipasan na nga pero sa tingin ko ang pinakamasaklap ay yung hindi nagtuturo tapos anlakas ng loob magbigay ng quizzes. Sa nangyayari sa'kin non halos di ko matanggap. Dahil kaunti lang ang natututunan ko sakanila. May mga araw na pagnakikita ko sila pumipikit ako at sinasabi kong sana may matutunan ako.  Naiisip ko rin na ako lang ba yung ganito? Iba ako? Ano? Sobrang frustrated ako so I went to the Guidance Office and asked them kung bakit ganun I thought that this school is offering a high quality education, dahil lang ba sa course ko o ganito talaga and they said na kaya siguro kami na bobored o parang walang learning e dahil minor subjects palang and she asked me sinubukan na ba talaga naming pakinggan ng buong puso ang mga prof na yan. Oo tama, marahil may pagkukulang pa ko sabi ko sa sarili ko, baka nga nilamon na ko ng hatred ko sa mga taong ito kaya kahit anung subok ko e wala. Lumipas ang mga araw. Wala eh ganun parin. Sinubukan ko naman. May isang subject na nawalan na talaga ako ng gana. Counter to my vocabulary. Hindi na ko pumapasok ng maaga, lagi akong late. Halos kalahati na lang ng subject nya yung naaabutan ko. Pagpasok ko e quiz na. Ang mga tanong nasa libro, ang mga kasagutan nasa libro. Maari kang magbukas ng libro. Okay talaga. Pero sympre may mga magagaling naman na prof! Yung sobrang cool! Yung tipong parang classmate mo lang. Ganadong ganado kang pumasok kasi alam mong marami kang matututunan. They are not just teaching from the book, but from their hearts. Pati nga mga experiences nila eh. Willing silang ishare yon. Nakakatuwa. Very interactive. Dun na lang ako bumabawi at sinusulit ang pinambabayad ko. I think that they deserve to be mentioned pero baka malaman nyo kung sino ako kaya wag na lang. It is better to be safe.  Dahil sa mga pangyayaring ‘to sumanggi sa isip ko na magshift. Na gusto kong makakuha ng kaalaman sa mga malulupit na professors. Mga consul at diplomatiko. Pero nanaig parin sakin ang pangarap ko. Iba talaga nagagawa ng pangarap.

At the end of the sem I got 2.25 in one subject. Nagpabagsak sa'kin. Di ako naging DL. Sayang scholarship. Sabi naman ng tatay ko wag daw akong mag-alala kasi iskolar nya naman daw ako. Sa kabilang banda di rin ako nagsisi. Yun kasi yung asignatura na naumay ako. Yung laging lampas sa taning ang pagpasok ko. Well, masasabi ko na hindi naman nawala ang panlasa ko sa mismong subject. Sa prof. Pero wala na kong panahon para mansisi. Ang mahalaga kahit papano e nakasurvive ako. Natutunan kong matuto sa sariling pagsisikap Sa bandang huli pinilit kong tingnan ang mga positibong pangyayari at Iappreciate kung ano lang ang meron. Nakahanap din ako ng magandang org noon. Org na nagturo sa'kin ng maraming bagay. Lyceum Dabate Society, mga intelehenteng mga tao at bukas ang kaisipan. They dont just play the game, they change it..ang mga taong yun talaga ang isa sa mga naging inspirasyon ko na pumasok. Hindi ka lang pala talaga maaring matututo sa mga prof, minsan sa mga taong nakakasalamuha mo rin. :) Sa kasamaang palad, di ko naituloy ang pagiging myembro pero masasabi ko na yung mga araw na kasama ko sila at natututo ako are the best days of my life. Syempre dahil na'rin sa mga kaibigan ko. Isang mataba at isang sexy. Sina Crazy boy, Kulotsky at may DJ pa.:)
Samantala naging maayos naman ang 2^nd Sem ko. MAS NAGING BUKAS ANG PUSO’T ISIPAN KO. NAKA ENCOUNTER AKO NG TALAGANG MAGAGALING NA PROF. NAKAKATUWA .  MARAMING SALAMAT SAKANILA. MAAGA NA ULIT AKO PUMAPASOK AT PINAGIINAM ANG PAGAARAL. MARAMING MAJOR SUBJECTS. MAY THRILL MAS EXCITING.May mga hindi man magagandang pangyayari nanaig parin ang mabubuti. Marahil sa pagtingin ko rin ito. Outlook sa buhay kumbaga. Nagpapasalamat ako sa mga taong kinainisan ko at minahal ko. Nagiwan sila ng marka sa aking buhay.

Ngayung 2^nd year na ko. Ipinapanako ko sa aking sarli na pagbubutihin ko pa, masaya ko, hindi na ako nabobored, film making, news writing, photography madami dami na konng pinagkakaabalahan JNga pala, nakakuha pala ko ng dalawang scholarships ngayung sem! :) KAYO TIGANG DIN BA KAYO?
MAUMAY O MATUTO, MAWALAN NG PAG-ASA O MAGSUMIKAP.

ANUNG PIPILIIN NYO? NASA INYONG MGA KAMAY.

Read More

A WALK WITH ANGELS IN DISGUISE.

Hesitant, dubious, a scared cat, whichever you prefer to call me it would never change the fact, I am shaking as a leaf, unsure of everything whether I am still dreaming or having a nerve-racking delusion…I need a help. The wilderness of bog is consuming me and my body started burning fiercely, what a slow death. I screamed but no one seems to notice me. Am I alone? So I cried…and cried and…cried. Why this is happening to me? I closed my eyes…unexpectedly heard voices. Are they laughing? The giggling sound made me confused…Anybody in this Netherworld? I opened my eyes, the setting changed. Ornamental grasses and different kinds of flowers dancing through the wind, I narrowed my eyes against the glare of the sun… “This is such a paradise isn’t it? I am Yĕhôshúa” shouted by a tall guy, he is with two other young ladies...smiling… “Ena.. is the name! Hi!” said by a blonde-haired girl waving her hand, “And I am Nove, come with us! Let’s have a walk and discover the beauty of life!” intervened by a girl with an alluring eyes. I am puzzled. Why things happening so fast? But then, I took the risk and followed them, Ena and Nove held my hands and Yĕhôshúa sang for me. As we’re enjoying the tranquillity of the place bunch of fascinating red roses caught my eyes so I picked up one, smelled it, made me feel relaxed. “I want to keep it, I will keep this” I held it tight. “Be careful!” said Yĕhôshúa. “It’s all good in my hands! No worries!” until I was thorned. I am homophobic, I am frightened of blood. Ena wiped it out as it was running down on my hands. She used a piece of cloth from her white frock. “Calm yourself, dear, overcome your fear, everything’s gonna be alright, so heads up, this is our gift for you!” as Nove saying these words she’s handing me a necklace with a pendant shaped like heart. I was amazed. “I had a great day with you guys!” said I. “So……”  “Open it, open it!”Zzzzz “Open the door Kismet, you’ll be late!” The alarm clock rang and I am finally awaked. Everything was just a dream?! I slightly touched my neck, I am wearing the gift?

I opened the pendant and read what’s inside. “JOSHUA 1:9”

“Be strong and courageous. Do not be afraid; do not be discouraged, for the LORD your God will be with you wherever you go.-JOSHUA 1:9”

Written by: Cleizl Pardilla

Read More